12 Nisan 2016 Salı

Egem'in yeni yuvası :)

Çoook uzun bir aradan sonra tekrar geldik benim tatlı oğluşumla, meşakketli günler geçirdik, anne babanın vardiyalı çalışması sevgili egem için oldukça zor oluyor...  ilk kreş maceramız da kısa sürdü ve bitti, sebebi ise minicik bebeğimin servis ile gidiş gelişlerinde bitmek bilmeyen ağlamasıydı...  servis ile gitmesi bebeğimizin psikolojisini allak bullak ediyordu, dönüşünde ise mütemadiyen ağlayarak sıkı sıkı sarılıyordu "terk etmeyin! vermeyin beni!"  der gibiydi... beraber ağladık çoğu kez kreş gidişlerinde, dönüşlerinde...
 Ancak kreşten başka çaremiz yoktu... ve evimize yakın olan kreş ile görüştük durumumuzu uzun uzun anlattık ve bizi beklemediğimiz bizi şaşırtan bir ilgiyle dinledi yetkili kişi Ebru hoca...  hergün biz bırakacağız ve biz alacağız.. egem için keyifli hale getireceğiz... her imkanımı her olanağımız sırf o terk edildiğini düşünmesin diye sonuna dek kullanacağız.. bu bizim bebeğimiz çünkü sevginin sonsuzunu aşkların en büyüğünü yaşıyoruz onda .. onun mutlu ve sağlıklı olmasından başka ne isteyebiliriz ki...